Sylwetki naukowców, którzy sprawili, że mamy rewolucję technologiczną.
Nie tak dawno temu, żeby coś znaleźć trzeba było otworzyć książkową encyklopedię ( co miało duże plusy) – teraz wystarczy poświęcić kilka sekund, aby wpisać dane hasło w Google i gotowe.
Alan Turing
Od niego zaczęło się to całe szaleństwo
Alan Mathison Turing (ur. 23 czerwca 1912 w Londynie, zm. 7 czerwca 1954 w Wilmslow k. Manchesteru) – brytyjski matematyk, kryptolog, twórca koncepcji maszyny Turinga i jeden z twórców informatyki.
Uważany za ojca sztucznej inteligencji. Po wojnie zaprojektował jeden z pierwszych elektronicznych, programowanych komputerów.
Był również pomysłodawcą tak zwanego testu Turinga – eksperymentu będącego próbą zdefiniowania sztucznej inteligencji.
W 1948 pracując ze swoim byłym kolegą ze studiów, D.G. Champernownem, zaczął pisać program szachowy dla komputera, który jeszcze nie istniał.
W 1952 roku brakowało komputera wystarczająco silnego, aby uruchomić program. Turing symulował więc pracę komputera, realizując ruch w czasie około pół godziny.
Zapis szachowy tej partii jest dostępny tutaj.
Polecam artykuł na Wikipedii o Alanie Turingu.
Ada Lovelace
Augusta Ada King, hrabina Lovelace (z domu Byron; 10 grudnia 1815 – 27 listopada 1852) była angielską matematyczką i pisarką, znana przede wszystkim z pracy nad zaproponowanym przez Charlesa Babbage’a mechanicznym uniwersalnym komputerem, zwany maszyną analityczną.
Była jedynym dzieckiem poety Lorda Byrona i Lady Byron. Dzień Ady Lovelace, drugi wtorek października, upamiętnia wkład kobiet w naukę i technologię.
Ada Lovelace jest uważana za pierwszą programistkę komputerową ze względu na swoją pracę nad maszyną analityczną.
Napisała pierwszy algorytm przeznaczony do przetwarzania przez maszynę, który miał obliczać liczby Bernoulliego. Jej notatki na temat maszyny zawierają to, co obecnie uważa się za pierwszy algorytm przeznaczony do przetwarzania przez maszynę.
Dlatego często uważana jest za pierwszą osobę, która dostrzegła pełny potencjał “maszyny obliczeniowej” i jedną z pierwszych programistek komputerowych.
Kathleen Booth
Kathleen Hylda Valerie Booth (z domu Britten; 9 lipca 1922 – 29 września 2022) była brytyjską informatyczką i matematyczką, która napisała pierwszy język asemblera i zaprojektowała assembler i autocode dla pierwszych systemów komputerowych na Birkbeck College, University of London.
Uważa się ją również za projektantkę pierwszych komputerów.
W 1947 wyjechała do USA, gdzie na Uniwersytecie w Princeton poznała Johna von Neumanna, czyli węgierskiego matematyka znanego jako głównego twórcę m.in. teorii gier.
Booth zmodyfikowała maszynę obliczeniową ARC w oparciu o architekturę Von Neumanna i brała udział w tworzeniu wielu komputerów, w tym ARC (Automatic Relay Calculator), SEC (Simple Electronic Computer), oraz APE(X)C, które zresztą sama zaprogramowała.
Była uważana za jedną z pionierów informatyki w Wielkiej Brytanii. – Wikipedia
Donald Knuth
Amerykański matematyk, informatyk, emerytowany profesor na katedrze informatyki Uniwersytetu Stanforda. Jeden z pionierów informatyki – jest najbardziej znany z wielotomowego dzieła „Sztuka programowania” (The Art of Computer Programming), uznawanego za najbardziej dogłębne, chociaż na razie niedokończone opracowanie na temat analizy algorytmów.
Jest też autorem systemu składu drukarskiego TeΧ i języka opisu fontów METAFONT oraz twórcą i propagatorem techniki literate programming.
Donald Knuth jest często określany mianem ojca analizy algorytmów.
Wszystko, od algorytmu kanału informacyjnego Facebooka po sugestie Amazona, zawdzięcza coś jego pracy. – Wikipedia
John Backus
Amerykański informatyk, twórca języka programowania Fortran, pierwszego powszechnie używanego języka wysokiego poziomu, jeden z twórców (wraz z Naurem) notacji BNF wykorzystywanej do zapisu składni języków programowania.
Laureat nagrody Turinga w 1977 roku za oba te dokonania.
W 1954 Backus utworzył zespół, którego zadaniem było zaprojektowanie języka dla komputera IBM 704 – i tak właśnie powstał Fortran. – Wikipedia
John McCarthy
Amerykański informatyk, laureat Nagrody Turinga (1971) za wkład w dziedzinie sztucznej inteligencji; twórca terminu „sztuczna inteligencja”, który sformułował w 1956 na konferencji w Dartmouth.
McCarthy jest też autorem języka programowania LISP, którego projekt opublikował w 1960 r. w Communications of the ACM. Laureat Nagrody Kioto w dziedzinie zaawansowanych technologii z 1988 roku. – Wikipedia
Niklaus Wirth
Niklaus Wirth
Szwajcarski elektronik i informatyk odpowiedzialny za zaprojektowanie wielu języków programowania, w tym Pascala.
Brał udział w tworzeniu międzynarodowych standardów informatycznych, które określały np. Algola 60 oraz Algola 68.
Jest twórcą języków programowania Euler, ALGOL-W, Pascal (1971), Modula (1973-1976), Modula-2 (1978–1980), Oberon inaczej Lilith (1986–1990). – Wikipedia
Dennis Ritchie
Stworzył język programowania C. Jest też jednym ze współtwórców systemu operacyjnego Unix.
C jest jednym z najczęściej używanych języków programowania we współczesnym świecie. Jest używany w tworzeniu różnych aplikacji, systemów operacyjnych do tworzenia systemów wbudowanych i ma wpływ na większość nowoczesnych języków programowania.
Ritchie otrzymał również nagrodę Turinga od ACM w 1983, Medal Hamminga od IEEE w 1990 i National Medal of Technology od prezydenta Billa Clintona w 1999.
Ritchie był szefem działu badań oprogramowania systemowego Lucent Technologies, kiedy przeszedł na emeryturę w 2007 r.
Zmarł 12 października 2011 r. Na cześć jego pamięci pojawiła się dystrybucja Linuksa Fedora 16. – Wikipedia
Kenneth Lane Thompson
Kenneth Lane Thompson, lub po prostu „Ken”, jak nazywa go społeczność hakerów, jest amerykańskim pionierem informatyki.
Thompson zaprojektował i wdrożył oryginalny system operacyjny Unix wraz ze swoim partnerem Dennisem Ritchie.
Wynalazł także język programowania B, bezpośredniego poprzednika języka programowania C. Jest jednym z twórców i wczesnych programistów systemów operacyjnych Plan 9.
Od 2006 roku Thompson pracuje w Google, gdzie jest współtwórcą języka programowania Go (Golang).
Inne prace Kena obejmowały jego pracę nad wyrażeniami regularnymi, wczesne komputerowe edytory tekstu QED i ed, definicję kodowania UTF-8, a nawet jego pracę nad szachami komputerowymi, która obejmowała tworzenie tabel końcowych i maszynę do szachów Belle. – Wikipedia
Bjarne Stroustrup
Duński informatyk Bjarne Stroustrup stworzył język programowania C++ w 1978 roku, biorąc za podstawę język C stworzony przez zmarłego Dennisa Ritchiego i dodając nowe funkcje, które uczyniły go bardziej użytecznym dla mas.
C++ był rozszerzeniem języka C i już od lat 90. XX wieku należy do czołówki języków programowania, jeśli chodzi o ich popularność.
Stroustrup wykłada również na uczelniach – jest profesorem wizytującym dla Columbia University, a obecnie pracuje jako Managing Director dla banku Morgan Stanley. – Wikipedia
Guido van Rossum
Guido van Rossum to holenderski programista, który jest najbardziej znany jako autor języka programowania Python.
Nadal nadzoruje proces rozwoju Pythona, podejmując decyzje w razie potrzeby.
Python jest językiem, który powstał z nudów – programista miał bardzo dużo wolnego czasu przed świętami w 1989 roku i stworzył język, którego nazwa została zaczerpnięta z brytyjskiego programu telewizyjnego “Latający Cyrk Monty Pythona”.
Python został zaprojektowany w taki sposób, aby praca z nim była przede wszystkim prosta.
Był zatrudniony w Google od 2005 r. do 7 grudnia 2012 r., gdzie spędził połowę swojego czasu na rozwijaniu języka Python.
W styczniu 2013 van Rossum rozpoczął pracę w Dropbox. A niedawno zaczął pacę dla Microsoftu. – Wikipedia
Linus Torvalds
Linus Torvalds stworzył Linuksa, darmowy system operacyjny, w swoim pokoju w akademiku na Uniwersytecie w Helsinkach.
Dziś Linux jest preferowanym systemem operacyjnym dla centrów danych, superkomputerów i serwerowni na całym świecie – a także całej rzeszy entuzjastów.
Linux stał się jądrem dla systemów operacyjnych, takich jak Android i Chrome OS.
Fiński programista jest również twórcą systemu kontroli wersji Git.
Linus został uhonorowany nagrodą Millennium Technology Prize 2012 przez Technology Academy Finland za stworzenie nowego systemu operacyjnego typu open source dla komputerów, prowadzącego do szerokiego wykorzystania jądra Linuksa.
Jest także laureatem nagrody IEEE Computer Society Computer Pioneer Award 2014. – Wikipedia
James Gosling
James Gosling, powszechnie znany z tego, że stworzył bardzo udany i powszechnie używany język programowania Java w 1994 roku, a także jego oryginalną maszynę wirtualną i kompilator. James wniósł także duży wkład w kilka innych systemów oprogramowania, takich jak NeWS i Gosling Emacs.
Dzięki swoim osiągnięciom Gosling został wybrany na członka stowarzyszonego zagranicznego Narodowej Akademii Inżynierii Stanów Zjednoczonych.
Gosling napisał Javę podczas pracy w Sun Microsystems, pionierskiej firmie technologicznej, którą Oracle kupił w 2010 roku. Po przejęciu opuścił firmę i stał się jednym z największych krytyków Oracle.
Twórca Javy pracuje od 2017 w Amazon Web Services. Wcześniej pracował w Google oraz w Liquid Robotics – startupie, którego był współtwórcą. – Wikipedia
Tim Berners-Lee
Sir Timothy John Berners-Lee, znany również jako TimBL, to angielski informatyk, najbardziej znany jako wynalazca World Wide Web, technologia, na której zbudowana jest cała sieć WWW.
Przedstawił propozycję systemu zarządzania informacją w marcu 1989 roku i wdrożył pierwszą udaną komunikację między klientem a serwerem Hypertext Transfer Protocol (HTTP) przez Internet mniej więcej w połowie listopada tego samego roku.
Jest także założycielem World Wide Web Foundation, starszym badaczem i kierownikiem katedry założycieli w Laboratorium Informatyki i Sztucznej Inteligencji MIT (CSAIL).
W 1994 powołał do życia Organizację W3C w Laboratorium Informatyki w Massachusetts Institute of Technology (MIT). Od tamtej pory jest dyrektorem World Wide Web Consortium, które zrzesza ogólnoświatowe środowiska WWW w: Massachusetts Institute of Technology, INRIA we Francji i Uniwersytecie Keio w Japonii.
W3C stawia sobie za cel „prowadzenie Sieci do jej maksymalnych możliwości” (Leading the Web to Its Full Potential), zapewniając stabilność zarówno w gwałtownych, jak i ewolucyjnych zmianach sposobów jej użycia. – Wikipedia