Kto potrzebuje broni, gdy ma klawiaturę?

Poznaj najsłynniejszych hakerów świata.

Oczywiście są tu tylko ci których udało się namierzyć.

John T. Draper

Captain Crunch – pseudonim znanego amerykańskiego phreakera, Johna T Drapera, urodzonego w 1944. Inne używane pseudonimy to Crunch i Crunchman. Często powtarzania legenda głosi, iż Draper łączył się z siecią telefoniczną, emitując sygnał dźwiękowy 2600 Hz za pomocą gwizdka znalezionego w pudełku płatków owsianych marki Captain Crunch – stąd jego przezwisko. Draper był jedną z pierwszych osób, które używały blue-boxa do łączenia się z centralami telefonicznymi i do uruchamiania ich ukrytych funkcji. Draper stwierdził, że firma telefoniczna to nic innego jak wielki komputer (w wywiadzie z Ronem Rosenbaumem dla czasopisma Esquire). Jego pasją było odkrywanie (i przełamywanie) zabezpieczeń tego systemu.

Phreaking

Jako Captain Crunch, Draper odkrył i wykorzystał luki w zabezpieczeniach linii telefonicznych AT&T za co spotkało go wyróżnienie w postaci szeroko komentowanego wywiadu w czasopiśmie Esquire oraz aresztowanie pod zarzutem oszustwa telekomunikacyjnego („toll fraud”) i skazania na siedem lat ograniczenia wolności w zawieszeniu.

Programowanie i elektronika

Jako współpracownik i przyjaciel Steve’a Wozniaka i Steve’a Jobsa Draper brał udział w projektowaniu jednego z ich pierwszych komputerów, Apple II (stworzył podzespoły modemu). W 1979 roku napisał pierwszy procesor tekstu na Apple II: EasyWriter. Część pracy nad tym programem miała miejsce w więzieniu, gdzie Draper odsiadywał kolejny już wyrok (polegający na spędzeniu nocy w zakładzie karnym – w dzień Draper był wolny). W latach 80. Draper m.in. pracował dla firmy Autodesk oraz uczył programowania na platformie Macintosh. Obecnie jest twórcą komputerowych zabezpieczeń programowych oraz dyrektorem technicznym firmy En2go.

- Reklama -

 

 

Legendy i kultura masowa

Postać Drapera zainspirowała wiele trudnych do sprawdzenia legend, odnoszących się do jego skuteczności jako phreakera. Na podstawie jego życiorysu powstały elementy filmów fabularnych takich jak Sneakers lub Pirates of the Silicon Valey. Dla niektórych Captain Crunch pozostaje głównie legendarną ikoną technologicznej kontrkultury. (Wikipedia)

Kevin David Mitnick, znany też pod pseudonimem Condor (ur. 6 sierpnia 1963 roku w Van Nuys, Kalifornia) – jeden z najbardziej znanych komputerowych włamywaczy. Za swoje przestępstwa został skazany na wieloletnie pozbawienie wolności. 15 lutego 1995 roku FBI przy pomocy dziennikarza komputerowego Johna Markoffa i Tsutomu Shimomury aresztowało go. Został oskarżony o włamanie na terenie USA do kilku ważnych systemów komputerowych. Nigdy jednak nie zarzucono mu czerpania korzyści materialnych z crackingu. Jako włamywacz Mitnick jest znany z wykorzystywania inżynierii społecznej. Mitnick urodził się 6 sierpnia 1963 roku w Van Nuys. Dorastał w Los Angeles jednak wielokrotnie zmieniał miejsce zamieszkania. Był wychowywany jako jedynak przez matkę Rochell (Shelly) Kramer. Ojciec, Alan Mitnick, opuścił go rozwodząc się z matką i przeprowadzając się do innego stanu, gdy Kevin miał 3 lata. Alan Mitnick był pierwszym z 3 mężów Kramer. Drugi z nich – były oficer – molestował jej syna. To małżeństwo trwało niespełna rok. Trzecie małżeństwo, z Howardem Jaffee, rozpadło się gdy Mitnick miał 7 lat. Młody Mitnick interesował się CB radiem i sposobem działania firm telekomunikacyjnych. Otrzymał licencje krótkofalowca, dzięki zdaniu egzaminu pisemnego w Federalnej Komisji Komunikacji. W wieku 13 lat Mitnick uzyskał możliwość bezpłatnego korzystania z przejazdów autobusowych na terenie całej sieci komunikacji miejskiej okręgu Los Angeles. Dokonał tego nakłaniając kierowcę autobusu do podania mu miejsca, w którym mógł zakupić kasownik. Zdobył go płacąc 15 dolarów. Następnie udał się zajezdni autobusowej i w koszu na śmieci znalazł kilka bloczków niewykorzystanych biletów. Inżynieria społeczna stanie się później dla Mitnicka główną metodą uzyskiwania informacji, w tym także haseł dostępu i Elektronicznych Numerów Seryjnych(ang.) telefonów. Źródło: Wikipedia.

(jap. 下村努 , ur. 23 października 1964 w Nagoi) – fizyk, ekspert w dziedzinie zabezpieczeń komputerowych. Razem z dziennikarzem Johnem Markoffem przyczynił się do wytropienia, a później aresztowania przez FBI amerykańskiego hakera Kevina Mitnicka. Dawniej haker, obecnie światowej klasy ekspert bezpieczeństwa komputerowego w finansowanym przez rząd centrum komputerowym w San Diego oraz konsultant FBI i amerykańskich wojsk lotniczych. To on namierzył Kevina Mitnicka, który ukradł z komputera Shimomury setki plików i programów, m.in. takie, których używa się do łamania kodów bezpieczeństwa komputerów i telefonów komórkowych. Shimomura i Mitnick spotkali się po raz pierwszy na sali sądowej w Raleigh w Północnej Karolinie. Mitnick popatrzył na Shimomurę i powiedział: „Cześć Tsutomu, szanuję twoje umiejętności”, na co Shimomura symbolicznie ukłonił głowę.

Tsutomu Shimomura, razem ze swoim przyjacielem Johnem Markoffem, napisał książkę o Kevinie Mitnicku. Książka ta, jak i film, stała się powodem wielu dyskusji. Obydwaj autorzy musieli wypłacić Kevinowi Mitnickowi odszkodowanie za zniesławienie go w mediach. (Wikipedia)

Barnaby Jack (ur. 22 listopada 1977, zm. 25 lipca 2013) – nowozelandzki haker, programista i specjalista od bezpieczeństwa komputerów. Był również znany z jego prezentacji na konferencji o bezpieczeństwie komputerów Black Hat Briefings w 2010, podczas której wykorzystał (złamał) dwa bankomaty i pokazał na scenie jak wydają fałszywe pieniądze. Zmarł w swoim mieszkaniu na tydzień przed zapowiadanym wystąpieniem ujawniającym zawodność stymulatorów serca, pomp insuliny i innych urządzeń medycznych. W styczniu 2014 roku ujawniono, że przyczyną śmierci było przedawkowanie narkotyków. Łamanie zabezpieczeń było jego życiową pasją. Na największych konferencjach o tematyce bezpieczeństwa prezentował, jak łatwo można zmusić bankomat do „wypluwania” pieniędzy. Na konferencji Black Hat (2013) miał zaprezentować włamanie do sztucznego serca, którego następstwem mogłoby być pozbawienia życia człowieka żyjącego z takim implantem. Barnaby Jack zyskał sławę po tym, jak w 2010 roku zademonstrował sposób włamania do popularnych typów bankomatów. Przełamując zabezpieczenia uzyskiwał uprawnienia administratora i zmuszał maszyny do wypłacania gotówki. Opracowaną technikę ataku nazwano „Jackpotting”. Haker pracował także nad przełamywaniem zabezpieczeń komputerów instalowanych w samochodach, co pozwalało przejmowanie kontroli nad pojazdem. Co jest już faktem. (wikipedia)

(ur. 1975 we Francji) – francuski haker, obecnie informatyk, specjalista ds. spraw zabezpieczeń systemowych. Francuski haker o polskich korzeniach stał się sławny, gdy w 1994 roku jako 17-latek upokorzył Stany Zjednoczone. Przez 7 miesięcy wielokrotnie włamywał się do sieci FBI, Pentagonu, Microsoftu i IBM. Jak wielu sobie podobnych po osądzeniu i odsiedzeniu wyroku przeszedł na jasną stronę mocy i założył firmę zajmującą się bezpieczeństwem komputerowym. Jego klientami były takie firmy, jak Air France, koncern lotniczy Aérospatiale czy firma ubezpieczeniowa Allianz.

- Reklama -

 

 

Właściwie Michael Calce (ur. 1984) – pseudonim kanadyjskiego hackera komputerowego. Jako uczeń szkoły średniej z Montrealu w Kanadzie, w wieku 15 lat, w lutym 2000 r. wykonał serię ataków typu DoS na serwery m.in. Yahoo!, CNN, eBay i Amazon.com. Został skazany w roku 2001 w wyniku operacji prowadzonej przez stróżów prawa USA i Kanady. Podejrzewany był też o atak na dostawcę usług internetowych, firmę Outlawnet, w mieście Sisters w stanie Oregon. Przyznał się do większości zarzucanych mu przestępstw, z wyjątkiem ataku na Outlawnet. Adwokat MafiaBoy’a, Yan Romanowski, udowadniał przed sądem, że programy, jakimi posłużył się młody włamywacz, są dostępne w każdej chwili w internecie i ataki typu DDoS nie wymagają nadzwyczajnych umiejętności informatycznych. MafiaBoy posłużył się programem o nazwie Tribe Flood Network, napisanym przez niemieckiego hakera z Hanoweru o pseudonimie Mixter. Linią obrony był fakt posiadania niewystarczających zabezpieczeń systemów komputerowych przez zaatakowane firmy. Straty poniesione na skutek ataków przypisywanych MafiaBoy’owi wyceniono na ponad 1,7 miliarda USD. (Wikipedia)

Za jedno z największych oszustw w historii USA odpowiedzialny jest Albert Gonzalez (ur.1981), haker z Miami. W latach 2005-2007 stał na czele cybernetycznego gangu, który ukradł ponad 170 mln numerów kard kredytowych z ponad 250 instytucji finansowych. Gonzalez został aresztowany w maju 2008 roku. Policja zabezpieczyła 1,6 mln dolarów w gotówce, w tym 1,1 mln dolarów w trzech plastikowych torbach, które haker zakopał w ogródku rodziców. W marcu 2010 roku został skazany na 20 lat więzienia. Gonzalez, który swoją przestępczą operację nazwał „Get Rich or Die Tryin” (wzbogać się lub umrzyj próbując), tłumaczył w sądzie, że motywem jego działania była zwykła ciekawość oraz obsesja na punkcie sieci komputerowych. Władze dotarły jednak do jego rozmów na czacie, w którym zwierzał się znajomemu, że chce zarobić 15 mln dolarów, kupić jacht i… przejść na emeryturę.

Ur. 20 lutego 1981 w Bostonie– jeden z najbardziej znanych członków społeczności hakerów i równocześnie jeden z najsławniejszych crackerów. W opinii publicznej najbardziej znany jest z licznych włamań do systemów komputerowych takich instytucji i firm jak Yahoo!, AOL Time Warner, MCI WorldCom, Microsoft, National Security Agency i The New York Times.

W społeczności hakerów postrzegany jest przez niektórych jako jeden z najlepszych specjalistów od wykrywania zależności między pozornie niezwiązanymi z sobą zdarzeniami w złożonych sieciach komputerowych. Choć jego dążenia dotyczyły głównie bezpieczeństwa komputerowego, uważa, że te same słabostki dające mu możliwość ciągłego włamywania się do systemów, znajdują się także w innych niezwiązanych z komputerami aspektach świata. „To ma mniej wspólnego z technologią, a więcej z religią i filozofią” – twierdzi.

Lamo nazywany jest często „bezdomnym hakerem”, który to tytuł otrzymał w związku ze swoim cygańskim stylem życia. Lamo mieszkał jako dziki lokator w opuszczonych budynkach, często zmieniał miejsce pobytu, podróżując po całych Stanach Zjednoczonych pociągami i autobusami, z dobytkiem mieszczącym się w jednym plecaku.

Lamo prowadził swoje poszukiwania słabych punktów w sieciach komputerowych z kafejek internetowych, komputerów w bibliotekach i na uniwersytetach. Mimo że przeprowadzał oceny bezpieczeństwa sieci dla kilkunastu dużych firm i instytucji, zawsze odmawiał pobierania pieniędzy za swoje usługi.

Zapytany przez media czy kiedykolwiek przyjął zapłatę od swoich klientów, wyjaśnił że raz, w trakcie pracy dla Excite@Home, przyjął butelkę wody mineralnej za 50 centów, bo bardzo chciało mu się pić.

Lamo przyznał się do włamania do komputerów New York Times w wywiadzie z Kevinem Poulsenem, zamieszczonym na stronie internetowej SecurityFocus 26 marca 2002 r. New York Times, po przeczytaniu tego artykułu, wniósł oskarżenie i w maju 2002 r. federalny prokurator z Nowego Jorku rozpoczął dochodzenie skutkujące listem gończym, wysłanym do FBI we wrześniu 2003 r.

Lamo, po kilku dniach ukrywania się, dobrowolnie oddał się, 9 września o 10:15 w Sacramento (Kalifornia), w ręce oficerów FBI. 8 stycznia 2004 r. rozpoczął się proces o popełnienie przez Lamo „przestępstwa komputerowego”. 15 stycznia 2004 r. został skazany na 24 miesięcy dozoru sądowego oraz na 6 miesięcy aresztu domowego.

W trakcie odbywania kary, Lamo zajął się dziennikarstwem i fotografiką. Jako powód takiej zmiany zainteresowań podał:

„Zawsze chciałem zmieniać to co ciemne i niejasne w przezroczyste i jasne, po to aby zrozumieć, uchwycić chwile, kiedy rzeczy nabierają sensu„.

Aktualnie, pisuje on artykuły dla gazety „American River Current” z siedzibą w Sacramento, oraz okazjonalnie dla innych czasopism w USA. Krytycy często określają Lamo jako poszukiwacza taniej popularności lub po prostu zwykłego przestępcę. Sam Lamo systematycznie odmawia jakichkolwiek komentarzy na temat swojej działalności i nie zajmuje się publicznym odpieraniem ataków na jego osobę. Jego jedyną odpowiedzą na zarzuty, że jego wypowiedzi i publikacje sztucznie upiększają zwykłe przestępstwa było stwierdzenie:

„Zamiast mówić o sobie lub swojej działalności, wolę aby moje działania mówiły same za siebie„.

Prace Lamo są w większości nieopublikowane, jednak krążą wśród małej grupy specjalistów z dziedziny zabezpieczeń systemów komputerowych. Ludzie ci starają się zebrać informacje o sposobach w jaki Lamo łatwo penetrował pozornie dobrze zabezpieczone sieci.

Istnieją także amatorscy poszukiwacze jego mniej znanych operacji, starający się odnaleźć je po charakterystycznym dla Lamo stylu pracy. Opublikowane dotąd wyniki efektów działań Lamo nie są zbyt wiarygodne, gdyż wszystkie one rozbijają się o odmowę dokładnego opisania tych działań przez samego Lamo. Jego typową odpowiedzią na pytanie o stosowane przez niego techniki włamań jest stwierdzenie: „Kieruje mną wiara”. (Wikipedia)